Poesia “L’acqua potabile a Lügan”

Poesia per l’inaugurazione de “L’acqua potabile a Lügan”

23 dicembre 1894

 

Ben vegnuda l’acqua ciara

che vegn giò da Sigirin!

L’acqua, sciori, a tücc l’è cara

squasi tant come ol bon vin!

 

I nos bravi lüganes

l’han vorüda a tütt i cost…

Coss’importa sa ghè i spes?

Cont sti spes Lügan l’è a post!

 

D’acqua bona ghen sarà

pai albergh, pai fontann,

pai incendi, par sbroffà,

pai i donn e pai i tosann.

 

Quant a nüm prevedi già,

an faremm minga di pell,

seguitand a scoccorà

el Piemont e ol nostranell.

 

Cert, sti sciori ca ghè chi,

cominciand da Torresella,

voraran fa no fallì

Biaggi, Frecc e ditta bella.

 

Ma pensemm on poo a la granda!

Num, levàa coll’acqua vegia,

coi microbi longh una spanda

ca nodava in da la segia,

 

a semm minga di regress!

Chissà, poeu i noster fioeu,

che talent ca i à da vess,

lur levàa, lur tirà foeu

 

cun un’acqua così fina

come quella del Cusell!…

Vedarii, sa l’indovina

Ul poveta, che spüell!

 

Viva donca l’acqua ciara,

ca vegn giò da Sigirin!

L’acqua, sciori, a tücc l’è cara…

Ma, pai vecc, a ca voeu ul vin!

 

Giovanni Anastasi

 

 

Condividi: